سلام پسر ۹ ساله ای دارم که حدودا چند ماهی است که بسیار لجباز شده است . و در حالت عادی حرف شنوی از من و پدرش ندارد . فقطوقتی که ما را بسیار عصبانی می کند ، از ترس اینکه باهاش حرف نزنیم یا کتک نخورد ، به زور کاری را که ازش خواستیم انجام می دهد.همیشه باید خواسته ای را که از او داریم چند بار تکرار کنیم ، از آخر هم اگر حوصله داشته باشد یا بخواهد انجام می دهد. با اینکه شاگرد باهوش و زندگی است ، اما اصلا علاقه ای به درس و کتاب ندارد . بیشتر دلش می خواهد بازی کند و در این مدت هم که در خانه قرنطینه بودیم ، هر کس که به خانه ما می آمد مجبور می کرد با او بازی کند. کاری به سن و سال طرف مقابل یا اینکه می خواهد بازی کند یا خیر ندارد . و اگر با او بازی نکنند گریه می کند .
توجهی به دیگران ندارد که چه می خواهند آیا شوخی را که او با بقیه می کند ، بقیه دوست دارند یا خیر . برایش مهم نیست و کار خودش را می کند . و مدام می گوید حوصله ام سر رفت .
الان چون نزدیک به دنیا آمدن فرزند دوم است ، نگرانم و نمی دانم چگونه با رفتار کنم . هم روش محبت آمیز را امتحان کردم و هم روش محرومیت از دوست داشته ها یا حرف نزدن با او . به خصوص وقتی با او از در محبت رفتار می کنم ، حس می کنم بسیار پر توقع می شود ‌.