سردرگمی درباره آینده و شرایط خانوادگی

سلام
نمیدونستم باید کدوم بخش رو انتخاب میکردم چون هم به خانواده مربوط بود و هم نبود !
من ی نوجوانان ۱۵ ساله هستم
شرایط من رو هیچ کس نمی‌فهمه متاسفانه البته منم کلا گله نمیکنم اما حس کردم به راهنمایی نیاز دارم پدر من به خاطر شرایط شغلی قبل کرونا پنج روز خانه بود و الان همه روز های هفته خونه هستن ایشون استاد دانشگاه هستند و علاقه زیادی به تدریس دارند به طوریکه کل ساعت هایی که درس ندارم در خانه ما کلاس آموزشی است و من واقعاً خسته شدم مادرم تاکید میکند چون پدر هستند احترامشان را نگهدارم و از نظر آنها احترام یعنی حرف نزنم و به حرفهایشان گوش کنم و خب اگر این کار را نکنم دعوا میشود در خانه همه فکر میکنند مشکل من از قدرت ندانستن است و من متهم میشوم و بعدش هم میگویند تو هر چه داری از ماست و همین تلاش های ما باعث شده تو اینگونه شوی با اینکه من در یک مدرسه سخت گیر سخت تلاش میکنم !! به نظر شما چه راهکاری مناسب است ؟؟

و اینکه من به رشته کاری پدرم علاقه دارم اما واقعا میترسم این اتفاق ادامه دار شود و من دلم نمیخواد جوونیم هم اینگونه بگذرانم برای این مسئله چه راهکاری مناسب است ؟؟؟