9
مشاوره نوجوان
سلام من یه دختر 14ساله هستم از شهرکرد .من خیلی زود از کوره در میرم و سریع عصبی میشم تازگی با مادرم دعوام شده و گفته تا اخلاقتو درست نکنی باهات کار ندارم
لطفا کمکم کنید
سلام به شما سوفیا جان
اجازه بده باهم بیشتر صحبت کنیم تا بتونیم نتیجه گیری بهتری داشته باشیم .
سلام فرزندم ۱۸ سالش هست ( پسره ) حدود ۸ ماهی هست که خیلی پرخاشگر شده و رفتار و کردارش از نظر من و مادرش اصلا” خوب نیست و مثلا” مدل موهاش مورد پسند ما نیست و لباسش برازنده شانش نیست و صداش رو بالا میبره طوری که یا باید نشنیده بگیرم یا برخورد کنم خواهشا” تکلیف ما پدر و مادرش چی هست ؟البته کینه ای نیست و بعد از بگو و مگو بین ما و اون دو روز بعدش یادش میره .
سلام به شما آقا علی
نگرانی شما برای فرزندتان قابل احترام هست اما در این مسیر دقت کنید که فرزند شما دیگر یک نوجوان می باشد و تقریبا نوجوانی او دارد تمام می شود و به سمت جوانی می رود و نیاز به استقلال و مورد احترام بودن دارد در این مسیر او احساسات و تجربیات جدیدی دارد از نظر عاطفی و جنسی و یا نگرانی برای آینده و حتی مشکلاتی در رسیدن به هویت و خب در این مسیر او هم فشار روحی زیادی را تجربه می کند که اگر شرایط مناسب برای بیان آن و تجربه کردن وجود نداشته باشد می تواند با رفتارهای نامناسب همراه شود .
خب اینکه او تصمیم می گیرد سبک لباس و یا موی خاصی را تجربه کند اصلا چیز بدی نیست اگر شما دائم بخواهید به او بکن و نکن کنید خب این باعث می شود که او نتواند با تجربه خودش پیش برود و از شماها به عنوان راهنما کمک بگیرد چون ممکن است فکر کند که مشورت با شما یعنی نادیده گرفتن علایق خودش پس در این مسیر بهتر است که سعی کنید در احترام به او نظرات خود را بیان کنید و از اجبار کردن و یا کنترل کردن خوداری کنید .
به او اجازه صحبت بدهید و خودتان نیز در احترام نظرات و دیدگاهایتان را بیان کنید و سعی کنید که زمانی که با اختلاف نظر هم روبرو هستید در احترام و با تن صدای مشخصی صحبت کنید .
به او بیان کنید که می دانید ناراحت و یا عصبانی هست اما متوجه آن نمی شوید و اگر بخواهد می توانید در آرامش در مورد آن صحبت کنید چون این تن صدای بلند و داد زدن این را می رساند که او دارد تلاش می کند بیان کند من هم وجود دارم من را ببینید .
بسیار بسیار تشکر می کنم از راهنمایی اصولی و بجای شما بزرگوار که واقعا” واضح و بسیار گویا و منطنقی و در عین حال به زبان ساده ما رو متوجه فرمودید که چگونه از این مشکل رهایی یابیم . البته اول راهیم برای درک متقابل با فرزندمان . ولی راهنمایی شما خیلی مثمر ثمر خواهد بود.ممنونیم
همین که شما برای درک او اقدام می کنید و سعی می کنید از متخصص کمک بگیرید در این ارتباط حتما به شما و او کمک زیادی می شود و این بینش و آگاهی می تونه کمک کننده باشه .
موفق باشید .
سلام، دختر ۱۷ ساله ای هستم، این اواخر با مادرم به مشکل خوردم همیشه بهانه میگیره سر کوچکترین چیزی سرزنشم میکنه حتی یه خواب ۲ ساعتهی عصر هم برام مجاز نیست، بیرون از خونه رفتن ممنوعه مگر شرایط خیلی خاص، حساسیت پوستی دارم و گرچه کارای دیگه رو انحام میدم اما نمیتونم شستشو های خونه رو انجام بدم یا با گرد و غبار تماس داشته باشم و وضعم خیلی خرابه ولی حتی ذره ای براش مهم نیست، در مورد کنکورم باهاش صحبت میکنم ولی حتی ذره ای توجه نمیکنه و حتی چندین بار کتابهامو داشت دور می انداخت که به سختی جلوشو گرفتم. استرس کنکور و فشاری که خانوادم داره بهم وارد میکنه خیلی زیاده، احساس میکنم قبل از جوون شدن دارم پیر میشم. اگه میشه کمکم کنید ممنون
سلام به شما زهرا جان
درک میکنم که این میزان از کنترل شما را عصبانی و ناراحت کرده است اما عزیزم دقت کن که اگر دائم بخواهید وارد بحث با خانواده شوید خب این شرایط برای شما با فشار روحی بیشتری همراه می شود در این مسیر در احترام به مادر و درک و بیان نگرانی های ایشان برای شما نیاز است در مورد احساسات خودت با آنها صحبت کنی.
در کنار اینکه دقت کن شما در سن نوجوانی قرار داری و این باعث می شود که خانواده نگرانی بیشتری داشته باشند در آینده در شرایط سنی و رشدی بهتر حتما می توانید آزادی بیشتری هم داشته باشید .
بهتر است با توجه به شرایط زندگیتان برنامه ریزی داشته باشی تا بتوانی به مرور شرایط بهتری را تجربه کنید.
سلام وقت بخیر، من چهارده سالم هست و نمیدونم با بچههای از خودم کوچیکتر چطور رفتار کنم، وقتی باهام با بی احترامی صحبت میکنند چیکار کنم؟ اگه بهشون چیزی بگم و والدینشون ناراحت بشن چی؟ یا اگه لج کنند و ادامه بدن؟ چیکار کنم که مؤثر باشه؟ وقتی که حرفی دور از ادب بهم بزنه دقیقا چی باید بگم؟
سلام به شما دوست عزیز
در این مورد بهتر است شما در یک حدود ارتباطی مشخص پیش بروید و خب اگر آنها بی احترامی هم می کنند خب بیشتر برای جلب توجه شما می باشد پس بهتر است که از توجه به آنها خوداری کنید و مسیر خودتان را طی کنید در این حالت می توانید نتیجه گیری بهتری داشته باشید.
اگر بخواهید به سبک رفتار و نوع صحبت کردن همه توجه کنید و یا واکنش نشان بدهید خب این می تواند برای خودت با فشار روحی همراه شود.