مشاور نوجوان
سلام من ۱۵ سالم هست و توی خانواده مذهبی و محدودی هستم.خیلی از دختر و پسر های همسن خودم رو دیدم و اشنا شدم ولی با تعداد کمی دوست هستم.اون هم فقط دوست معمولی.تعداد پسر ها فکر کنم ۲-۳ فکر هست که خیلی هم صحبت نمیکنم و روابط ما فقط به دوست محدود میشه بجز یک نفر که اون هم فقط دوست هست فقط یکم صمیمی تر.هیچوقت نذاشتم پا فراتر بذارن و حرمت هارو بشکنن . چت هامون خیلی سادس ولی مادرم همیشه مشکل داره و میگه میخوان ازت سو استفاده کنن در حالی که دوستام هیچوقت چیزی نخواستن و همیشه بهم کمک کردن (هیچ درخواست احساسی یا چیزی هم نبوده) . دیشب وسط چت هم خوابم برده و مادرم الان عصبی هست و میخواد که به پدرم بگه.من کار خلافی نمیکنم حتی اسلام هم میگه فقط نباید باعث لذت های جنسی بشه روابط . گوشیم رو ازم میگیرن و من باز باید توی تنهایی بمونم(تک بچه هستم) و گوشه گیر باشم.اگه میشه لطفا کمکم کنید واقعا نمیدونم چیکار کنم و چی بهش بگم
سلام به شما دوست عزیز
احساسات و نیازهای که دارید قابل احترام هست اما در این مسیر نیاز است که شما از مقایسه کردن خودت با دیگران خوداری کنی چون هنجارها و سطح ارتباط و روابط خانواده ها باهم متفاوت می باشد و در این مسیر مقایسه کردن تنها باعث می شود که شما فشار روحی بیشتری را تجربه کنید .
شما در سن نوجوانی هستید و در این سن گرایش و توجه به روابط دوستی و جنس مخالف بیشتر می شود اما خب در این مسیر نیاز است که شما در کنار احترام به این احساسات و نیازها به این مورد نیز توجه کنید که خب نگرانی های پدر و مادر نیز بی مورد نمی باشد و خب حتی در فضای مجازی امکان سوء استفاده وجود دارد و به مرور این روابط وابستگی بیشتری را ایجاد می کند و خب می تواند در روند زندگی شما تاثیر گذارد و تمرکز زیادی را از شما بگیرد پس نمی توان یک جانبه نیز به این موضوع نگاه کرد.
بهتر است در احترام با مادر صحبت کنید و بیان کنید که نگرانی ایشان را درک می کنید و برای ایشان و دیدگاهایشان احترام قائل هستید و در کنار اینکه میزان روابط و حدود روابط برای شما مشخص می باشد . سعی کنید با تعامل و درک و احترام دیدگاهای هم صحبت کنید تا بتوانید در کنار هم نتیجه گیری بهتری داشته باشید .