مشکلات حل نشدنی
من یه دختر ۱۴ ساله هستم که در سن ۱۰ سالگی بهم تجاوز شده. بعد از اون دو بار خودکشی ناموفق داشتم. ولی تا حد امکان قضیه از مادر و پدرم پنهان بوده. الان دیره واسه درمیون گذاشتن چون احساس میکنم مشکلات من باعث رنجونده شدن والدینم میشن چون خودشون هم اعصابشون از زندگی خودشون خورده.
مدت زیادی افسرده بودم. و فک میکردم که الان همه چیز درست شده. سه تا از دوستای صمیمیم فوت کردن. دیگه نمیدونستم چیکار کنم. مجبور بودم با تنها دوستی که واسم باقی مونده صحبت کنم. که البته خیلی کمک کرد. تقریبا ۶ ماهی از این اتفاقا میگذره و من سعی کردم یه تکونی به خودم بدم و نذارم که روحیم آش و لاش بمونه. این وسط خداوند متعال تصمیم گرفت که من باید دچار آسم شدید شم:/یه هفته بیمارستان بستری بودم. الان زندگی خیلی عجیبی واسم رقم خورده. شبا کابوسای عجیبی میبینم. مثلا مامانم(که خیلی دوستش دارم و اونم واسم ارزش قائله و دوستم داره) منو دارو از بالای خونه پرت میکنه پایین و دربارم بد و بیرا میگه و ازم متنفره. و یه ثانیه بعد توی همون خواب مامانم توی بیمارستان بستریه و داره میمیره. خوابایی که ولم نمیکنن. از اون طرف یه روزایی اصلا خوابم نمیبره، یه روزایی هم فقط دلم میخواد بخوابم. فشار درسا داره روانیم میکنه. همه چیز خیلی زیاده. هر کاری بخوام بکنم میبینم که نمیشه. اصلا نظری ندارم که چجوری حال خودمو خوب کنم.
سلام به شما دوست عزیز
قابل درک هست که تجربه تجاوز برات با فشار روحی زیادی همراه بوده اما دقت کن که شما تنها یک کودک ۱۰ ساله بوده ای و در این رابطه نقشی نداشته ای و در این مورد بهتر است از سرزنش کردن خودت خوداری کنید و دقت کن که خودکشی راحل هیچ مشکلی نمی باشد .
تجاوز در هر حالتی یکی از شدید ترین اتفاقاتی است که میتواند برای انسان اتفاق بیفتد. اتفاقی که از نظر روانشناسان به اندازه سیل، زلزله، مرگ عزیزان و سخت ترین حادثههای زندگی بر روان فرد اثر میگذارد. طبیعی است که قربانی این حادثه، دچار اختلال اضطراب پس از سانحه شود و به مرور حتی افسردگی نیز می تواند از مشکلاتی باشد که فرد با آن مواجهه می شود.
تجاوز با فشارهای روحی زیادی برای افراد همراه هست اما دقت کن که بهتر است که در این مسیر برای بهبود شرایط روحی خود اقدام کنی این خواب ها ، افت درسی ، اقدام به خودکشی ، سرزنش خود و احساس غم و اندوه و… همه نشان از شرایط روحی نامناسب شما دارد که با کمک روانشناس می توانی در مسیر درماین قرار بگیری و شرایط بهتری را تجربه کنی .
بهتر است در زمان مناسبی در احترام به مادر بیان کنی که از نظر روحی نیاز به کمک روانشناس داری و در این مورد اگر دوست نداری در مورد تجاوز صحبتی نکن و این موضوع را به بعد واگذار کن که اگر دوست داشتی و تصمیم به بیان آن گرفتی به کمک روانشناس به آنها بیان کن .شما در این بحران، تنها احساساتی که مربوط به بدن و روان خود دارید را تجربه نمیکنید، بلکه احتمال اینکه نگرانی از قضاوت و واکنش دیگران شرایط را برای شما سخت تر کند هم کم نیست. گرچه بهترین گزینه برای کاهش فشار و دریافت کمک از دیگران، مطرح کردن این موضوع با والدین یا یکی از اعضای مورد اعتماد خانواده است، اما با این وجود، نمیتوانیم شما را به مطرح کردن این اتفاق مجبور کنیم. پس قبل از به اشتراک گذاشتن رنجتان با دیگران، شرایطتان را یکباردیگر مرور کنید. اگر احساس میکنید گفتن موضوع به یکی از اعضای خانواده، به ویژه والدین، بار شما را سبکتر میکند، اتفاقی که افتاده را با او در میان بگذارید، در غیر این صورت، گفتن موضوع برای یک روانشناس را امتحان کنید و در کنار آرامتر شدن بهدلیل به اشتراک گذاشتن غمهایتان، از او برای احیای روان خود کمک بگیرید.
اما در زمان فعلی شما نیاز به طی کردن پروسه درمانی داری تا بتوانی شرایط روحی بهتری را تجربه کنی