مشکل با همسر
مدت ۵ ماهه که عقد هستم و ۵ سال هم هست که با همسرم دوست بودیم. هیچ مشکلی هم نداریم. حدود دو ماه هم تا عروسی بیشتر نمونده. اما مسئله ای که هست اینه که، همسر من کرجه من تهران، تنها مشکلی که دارم اینه که اگر شبی بخوام منزل پدر بزرگ مادربزرگ برم یا پدر مادر خودم رو جایی ببرم خرید مثلا، خیلی ناراحت میشه جوابمو نمیده و بی محلی میکنه. نمیدونم ایم مسئله رو چجوری حل کنم. این اتفاق بارها پیش اومده کلی صحبت کردم باهاش اما بازن تکرار شده. حتی مواقعی بوده که من نرفتم و منزل تنها موندم، اون زمان هم میگه تنها نمون و برو، اما اگرم برم داستان داریم. ولی در کل دختر خوب و مهربونیه و قتی باهم هستیم پیش همیم یا دپر از هم اما من جایی نرم همه چیز خوب و عالیه. به نظر دوستان من چجور میتونم این قضیه رو مرتفع کنم؟
دوست عزیز باید با ایشون اتمام حجت کنید … اگر نتونه خودش رو وفق بده در آینده ضربه خواهد خورد … ولی در کل بعد از شروع زندگی مشترک و در کنار هم بودن چنین حساسیت هایی از بین میره
ما خانومت به یک سری چیزا الکی حساسیت نشون میدیم … اگر بی اهمیت باشید و خطوط رو برای ایشون روشن کنید ایشون میدونه که حساسیت زیادش به نتیجه ای نمیرسه ولی اگر مثل بچه ها در پی کسب رضایتش باشید در این صورت خانم شما به این رفتار عادت کرده و شما چاره ای جز به اجرای درخواستش ندارید پس با در معرض این حساسیت قرار دادن این مشکل رو حل کنید
درود بر همه
من ۸ ساله ازدواج کردم ودر تمام این مدت با یک اخلاق همسرم نتوانستم کنار بیاو اونم اخلاق تند وبد دهنی همسرم که به شدت منو آزار میده ولی از خیلی جهات دارای امتیاز عالی است این مساله همیشه باعث کودورت میشه شاید بگید خب بااین اخلاق بساز ولی دید من اینه که اولا باید احترام وادب بین ما جاری باشه دوم من توقع دارم چون ازخیلی کارها بخاطر همسرم کنارگذاشتم ایشان هم این نکته را رعایت کنه لطف کنید راهنمایی کنید. سپاس
همانا انسان به خاطر سوء خلقش، به پایین ترین جایگاه جهنّم سقوط می کند. (میزان الحکمه/ح۵۱۰۱)
بد اخلاقی و سوء خلق، از صفات بسیار ناپسندی است که تحمّل آن برای دیگران بسیار دشوار و گاهی ناممکن است و چنانچه یکی از زوجین به این رذیله مبتلا باشد؛ خانه و زندگی مشترک را به جهنّمی سوزان مبدّل می سازد؛ که تحمّل آن ناممکن می نماید.
در روایات اهل بیت علیهم السلام، آثار بسیار خطرناکی برای صاحب سوء خلق بیان شده که بسیار تکان دهنده است؛ از جمله اینکه، چنین شخصی اعمالش فاسد شده و از بین می رود؛ توبه اش پذیرفته نمی شود؛ زندگی اش سخت و دردناک شده و بدترین همنشین و همراه است؛ در واقع او مومن نیست؛ اهل آتش جهنّم است؛ دارای فشار قبر بوده و نفسش در عذاب است؛ اهل و عیالش از او دوری می کنند؛ راحتیش اندک است؛ رزق و روزیش کم است؛ به دوست و رفیق دست نمی یابد؛ به هدفش نمی رسد؛ زندگیش تیره و تار است و… (میزان الحکمه/باب سوء خلق) اینها، بعضی از آثار سوء خلق است که در روایات به آنها تصریح شده است.
بنابراین، باید توجّه داشت که سوء خلق در زندگی ما راه نیابد و گرنه، دنیا و آخرتمان را تباه می سازد. بد اخلاقی، چه در محیط کار و اجتماع و چه در زندگی مشترک، باعث تباهی و سیه روزی است و زندگی را برای صاحب سوء خلق و اطرافیانش تلخ و غیرقابل تحمّل می کند.
پیداست که کسی از افراد اجتماع چنین کسی را تحمل نکرده و همه از او دوری می جویند. همسر و نزدیکان او نیز قادر به زندگی با او نیستند؛ زیرا، زندگی چنین افرادی، جهنّم مجسّم است. پیداست که در صورت ابتلای یکی از زوجین به این خصلت ناپسند؛ دیگر نه محبّت و عشقی باقی می ماند و نه چرخ زندگی بر مدار چرخش خود استوار خواهد ماند.
مردان، باید توجه داشته باشند که اخلاق سوء آنان، موجب مشکلات زیادی می شود و آثار سوء بسیاری در زندگی زناشویی و غیر آن باقی می گذارد؛ به طوری که در روایات اهل بیت علهیم السلام از آن به عنوان گناه نابخشودنی یاد شده است. (میزان الحکمه/ح۵۰۸۷)
همچنین سفارش فرموده اند که با شخص بداخلاق ازدواج نکنید؛ زیرا سوء خلق، باعث غم و اندوه مداوم شده و غم و اندوه نیز انسان را پیر می کند. همان گونه که در حدیثی از امام علی علیه السلام نقل شده است که: غم و اندوه، نصف پیری است.(میزان الحکمه/ح۵۰۸۷)
البته سوء خلق مفهوم عامّی است که خود موضوعات ریزی همچون: تند خویی، ترشرویی، رخم زبان، بددهنی و فحّاشی را در بر می گیرد. در اینجا، چهار موضوع مذکور را به اختصار بررسی می کنیم:
۱- تندخویی
از جمله وصایای امام علی علیه السلام به فرزندش امام مجتبی علیه السلام این است که: « هر کس با تو با غلظت و تندخویی مواجه شد؛ تو با نرمی و ملایمت با او روبرو شو؛ زیرا نرمخویی تو با او، می تواند به سرعت موضعش را تغییر داده و او را با تو ملایم و نرمخو سازد.»
در روابطی که فرد، به دلیل نیاز به محبّت و به امید خوشرویی و خوشرفتاری دیگری، در کنارش قرار می گیرد؛ وجود تندخویی، لطمه اساسی به پیوند آنان زده و کمبود مهمّی در رابطه آنان ایجاد خواهد کرد. پیداست که تندخویی و تند مزاجی، چنانچه خوی و خصلت فرد گردد؛ هیچ کس طاقت تحمّل او را نداشته و کمتر کسی قادر به زندگی با او خواهد بود.
توجّه به آثار و لوازم نرمخویی و تندخویی، می تواند افراد تندخو را تا حدودی به اعتدال کشاند. چنین کسانی، وقتی توجّه کنند که نرمخویی، تکریم و احترام شخصیّت مردم است و با تکریم شخصیّت آنان، می توان قلوبشان را جذب کرد؛ به یقین تلاش خواهند کرد تا آن را جایگزین تندخویی خود نمایند.
شوهر
باید توجه داشت که تند مزاجی، حتّی اگر مادرزادی باشد، تنها با مدّتی تمرین و اراده جدّی، قابل ترک بوده و توجّه به آثار منفی فردی، اجتماعی، دنیوی و اخروی آن، افراد عصبانی مزاج را به ترک چنین خصیصه ای تشویق می نماید.
فراموش نشود که افراد تند مزاج، به دلیل بروز حرکات نامناسب از خویش، در موقعیّت های مختلف، وجهه و شخصیّت خود را در نظر دیگران از دست داده و هیچ گاه به عنوان فردی بزرگ و با ارزش، شناخته نمی شوند.
پیداست که اگر مردی در زندگی مشترک با همسرش، دارای صفت تندخویی باشد؛ ضربه شدیدی به آرامش و آسایش محیط خانواده زده و زندگی خود با همسرش را به تلخی و سردی کشانده و موجبات کاهش محبّت همسرش نسبت به خود را فراهم خواهد ساخت.
علل و عوامل تندخویی
تندخویی و عصبانیّت، معلول عواملی از قبیل عامل وراثتی، روحی- روانی، غذایی و اختلالات در خواب و استراحت می باشد.
عامل «وراثت»، اگر چه شخص را مستعدّ خشونت می کند؛ امّا می توان با آگاهی، تمرین و ممارست، از آن جلوگیری نمود و بر آن غلبه کرد و در صورت لزوم، با مراجعه به متخصّصین و اقدامات پزشکی لازم، به درمان آن اقدام نمود.
و امّا عامل «روحی- روانی» که بسیاری از تندخویی ها از آن ناشی می شود؛ می بایست توسط متخصصین امر مطالعه شده، نوع بیماری و کاستی، شناسایی و سپس به درمان آن، به صورت دارویی یا رفتار درمانی یا … پرداخت.
بعضی از تندخویی ها و عصبانیّت های آنی و کوتاه مدت، می تواند از مصرف بعضی از انواع غذاها و نوشیدنی ها پدید آید؛ به طوری که موجب التهاب، افزایش اضطراب و ضربان قلب شده و در نتیجه، باعث تندخویی و عصبانیّت گردند.
گاهی نیز کمبود خواب و استراحت و اختلال در نظم آن و در نتیجه، ایجاد خستگی، موجب عدم توازن روان و به هم خوردن حالات طبیعی آن شده، عصبانیّت و تندخویی را به دنبال می آورد.
بنابراین، برای جلوگیری از این خصلت ناپسند، علاوه بر خواب مناسب و به اندازه و پرهیز از خوردن غذاها و نوشیدنی های تحریک کننده؛ می بایست با مطالعه و آگاهی از مضرّات تندخویی و با تمرین و ممارست، از تندخویی بپرهیزیم و خود را برهانیم.
هم چنین کمبود برخی ویتامین ها و مواد لازم بدن، داشتن مشکلات و گرفتاری های عدیده، نگرانی های فکری، فقر، عدم موفّقیّت یا احساس شکست و… را نیز می توان از علل پدید آورنده تندخویی بر شمرد که هر یک، با راهکارهای مناسب، قابل علاج خواهد بود.در مقاله ی بعد به سه مورد دیگر سو رفتار که همان ترشرویی، رخم زبان، بددهنی و فحّاشی است اشاره خواهیم کرد.
درود
با سپاس وقدردانی بابت وقتی که برای تهیه این مقاله ارزشمند گذاشتید.
من همیشه سعی میکنم به مشکلات عمیق و ریشه ای نگاه کنم درمورد همسرم فکر کردم ناشی از خستگی وفشار کار باشه اما واسه مدتی از شغلش فاصله گرفت واستراحت کرد اما بازهم همان رویه را داشت جالب اینه که حتی توی مسافرت هم دست بردار نیست گاهی فکر میکنم به من علاقه کافی نداره که به اندازه کافی احترام نمیزاره حتی به خودش میگم چرا فکر نمی کنی من مدیرشرکتتون هستم به مدیرتون اینجوری پرخاش میکنی؟؟؟؟ من که باید جایگاه مهمتری داشته باشم….
خلاصه سردرگم هستم نمی دونم چه مشکلی من دارم که این اتفاق داره روز به روز بیشتر آزارم میده
یه نکته دیگه هم وجود داره واونهم کابوسهای شبانه همسرم هست که این اواخر خیلی زیادتر شده
خلاصه خودم بادرگیریهای روزمره وکاری موندمو این اخلاق همسر
سپاس
متاسفانه از این موارد امروزه بسیار شده البته تا یه مقداریش و تا یه زمانی این امر عادیه .اما راه کارها.اول اینکه باید بدونید باید در برابر این مشکل صبر کنید زنا معمولا اوایل ازدواج این حساسیت رو دارن .دوم اینکه اگر مطمئن هستی کاری که میخوای انجام بدی درسته و خانواده خودت و همسرت اون کارو تایید میکنن انجام بده و از واکنش همسرت نترس سوم اینکه خطوط قرمز خودت رو تعیین کن و زنت رو مجبور کن به انها احترام بذاره و در صورت حساسیت الکی میتونی گاهی جریمش کنی پنجم اینکه اهمیت دادن به حساسیت های الکی مثل دست وپا زدن تو باتلاقه درست که نمیکنه هیچ بدتر هم میشه پس سعی کنید به حساسیت های بیجای ایشون بی اهمیت بشید نکته ششم که بسیار مهم صحبت کردن یا مادر خانومتون هست اگر اون رو فرد منطقی میدونید اون رو درجریان بذارید و ازش بخواید که به شما کمک کنه تا این حساسیت ها رفع بشه و مسئله اخر اینکه اگر بعد ازمدتی از میزان حساسیت ها کاسته نشد حتما به مشاوره مراجعه شود