سلام

من یه پسر 26ساله هستم مدتی پیش با یه خانمی آشنا شدم که 16سالش بود رابطه ما کاملا مجازی شروع شد فاصله ما زیاده من ارشد دانشگاه دولتی در شهری قبول شدم ک از اونجا میتونم به مشهد محل سکونت دوست دخترم بور و ببینمش … واقعیتش من هیچوقت قرار نبود با کسی که زیر 20 سال سن داره وارد رابطه بشم چون همیشه فکز میکنم اون دختر باید وارد اجتماع بشه تا شخصیتشو نشون بده رابطه هم قبلا با چند دختر دیگه تجربه کردم این اولین تجربه نبود …
خلاصه این دختر آنقدر اخلاق و رفتارش به دلم نشست که باهم صمیمی تر شدیم اونم اولین تحربشه و به شدت وابسته شد اما همیشه عکساشو به زور میداد و ویدیوچت هم میداد دختر خوشگلی هستش ولی من خیلی روی ظاهر حساسم یه روز از. یه زاویه ای عکس داد که یکم صورتش تپل دیده میشد من یهویی تپش قلب گرفتم … کلا میلمو از دست دادم نمییتونستم باهاش حرف بزنم حتی ولی سعی کردم به روش نیارم، من قدم 169هست و اون 157 با قدشم خیلی مشکل داشتم با اینکه همه میگقتن اختلاف قدتون عادیه … خلاصه به دوستش گفتم روی قد و صورتی ک لپ داشته باشه حساسم .. دوستش همین حرف ها رو به دوست دخترم انتقال داد و خیلی. حالش بد شد من دو روز تپش قلب شدید داشتم و یه جورایی عذاب وجدان … بعد از. چند روز یکم بهتر شدم ولی. حالم نوسانیه یه لحظه دوسش دارم یه لحظه ندارم ، ببینید من با هیچ دختری آنقدر راحت نبودم هیچ دختری آنقدر خوب من رو نمی فهمید درکم نمیکرد بهترین رفیقم محسوب میشد فقط دوست دختر نبود … واقعا از هر نظر فوق العاده بود ولی من همیشه وقتی چیزی رو انتخاب میکنم بالاخره به نقطه تردید میرسم همیشه ناراضی ام از انتخابم مثلا یه بازیگر خوشگل رو خوشم میاد بعد از یه مدت یه ایرادی توش پیدا میکنم ….. من نمیدونم چیکار کنم الان رابطمون در حد پیام دادن هفتگیه بهم گفته بود ک برو پییش روانشناس خوب بشی ولی. رابطه شاید دیگه ادامه پیدا نکنه … در ضمن من مشکل کمال گرایی هم دارم تو تصمیم گیری هم همیشه ضعف داشتم ..نمیدونم واقعا باید چ تصمیمی بگیرم