1
کم حرفی
من خانم 30 ساله هستم و متاهلم
از بچگی ادم خیلی کم حرفی بودم و تووی جمع اصلا حرف نمیزدم طوری که بابام بهم میگفت تو لالی. رفته رفته بهتر شدم مخصوصا از موقعی که رفتم دانشگاه.
جای مشغول به کارم هستم ولی همش درگیرم با خودم که بقیه چه فکری میکنن در مورد من. دائم خودمو سرزنش میکنم بابت کم حرف بودنم. اینو بگم که جایی کار میکنم 3 همکار آقا دارم در یه اتاق هستیم. جدیدا خیلی احساس بی فایده بودن میکنم چون توو بحث هاشون شرکت نمیکنم اکثر اوقات و حرفی برای گفتن ندارم.
سلام به شما دوست عزیز
در اول اینکه سبک رفتاری افراد باهم متفاوت می باشد و خب اینکه شما کمتر از دیگری صحبت می کنید یک بعد شخصیتی باشد و قرار نیست بابت آن خود را سرزنش کنید و اینکه می تواند به این دلیل باشد که شما ممکن است تمایلی به صحبت در مورد آن موضوع نداشته باشید اما در کنار موارد که بیان ش اگر شما تمایل به صحبت دارید اما نمی توانید صحبت کنید یا اینکه در زمان در جمع بودن و صحبت احساس اضطراب دارید خب این موارد دیگری می باشد که بازهم سرزنش کردن خودتان کمکی به شما نمی کند پس بهتر است با کمک روانشناس دلیل این کمرویی و عملکردی که در مسیر ارتباطی خود با دیگران دارید را بررسی کنید زمانی که متوجه شوید در روان شما چه چیزی تجربه می شود در این حالت می توانید در شرایط بهتری مشکل را رفع کنید و برای بازسازی و ترمیم نیز گام بردارید این موار تنها با افزایش مهارت بهبود پیدا نمی کند چون آنچه در روان شما تجربه می شود تاثیر گذار بر عملکرد شماست.
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۳۵۴۷۸۳