سلام
مشکل من مربوط ب نامزدم هست که فعلا نمیتونیم پیش همدیگه باشیم چون من تهران هستم و اون شیراز مشکل اینجاس ک نامزدم از بچگی تنها بوده مادرش تو بچگی فوت کرده و با نامدری و پدرش بوده پدرش هم از هیچ بدی در حق این دختر دریغ نکرده :( خلاصه اینجاس ک کسی نداشته غم خارش باشه دست نوازش ب سرش بکشه یا دلسوزش باشه واسه همین هر مشکلی ک داره میریزه تو خودش و ب من هیچی نمیگه از اونجایی ک من خیلی نگرانشم و دوس ندارم ب هیچ وجه ناراحتیش ببینم میخواستم بدونم که چیکار باید بکنم باید به حال خودش ولش کنم خودش خوب شه یا راهی هست که بتونم ترغیبش کنم ک راجب مشکلات و ناراحتیاش باهام حرف بزنه اینکع چطور با این راه دور دلداریش هم بدم توضیح بدین چون واقعا هر روز ی گرفتاری و ناراحتی جدید داره :((((